[e_g]

Quote:

Eragon - bohater Paoliniego , młody wiejski chłopak znajduje niebieski kamień i przynosi go do domu. Ale zanim udaje mu się sprzedać go handlarzowi, z "kamienia" wykluwa się szafirowy smok, Saphira. Smoka próbuje ukraść zły Ra'zaac, który brutalnie morduje wuja Eragona. Chłopcu i smoczycy w ostatniej chwili udaje się uciec. Od tej chwili Eragon poprzysięga zemstę mordercy wuja i wyrusza na wyprawę by uratować świat i stać się ostatnim legendarnym Jeźdźcem Smoków. Eragon jest związany z Saphirą magiczną mocą, psychiczną więzią , która wzmacnia ich wzajemną siłę lecz jest trochę...nieprzewidywalna. Król krainy, w której rozgrywa się akcja - Alagaesii - jest także Jeźdźcem, zaprzedał się jednak ciemnej mocy...W książce znajdujemy wszystko co niezbędne dla nowej generacji fantasy; wspaniałe walki , historyczne bronie, tajemniczy spisek i ... kobieta elf, która pojawia się w snach Eragona.

Oto książka którą chciałem wam przedstawić.Ostatnio (tzn. wczoraj ) przeczytałem ten owy niezwykły tytuł i jestem pod wielkim wrażeniem.Książka jest FANTASTYCZNA (nie tylko jeśli chodzi o rodzaj literacki ),wciągneła mnie tak że w 1 dzień przeczytałem ponad 450 stron.Wszystko z początku wydaje się takie banalne,znane nam już motywy ale jednak to jest...inne.Nowy,wciągający świat,który potrafi przebić to co znamy już z Harrego Pottera.Nie ma już dziecinnej magii i cukierkowości na siłe,jest twarda rzeczywistość i walka o przetrwanie.Polecam książke jak najbardziej każdemu bo jestem pewien że trafi we wszystkie gusta,i wciągnie tak, że nie puści przez kolejne dwa tomy Sam dzisiaj lece kupić drugi tom (niestety trzeciego jeszcze nie ma) bo nie wytrzymam jeśli nie dowiem się "co było dalej".

I tak apropo filmu który ostatnio jest w kinie - Nie oglądać go pod żadnym pozorem przed przeczytaniem książki! Mój kolega powiedział że obejrzał najpierw film i potem przeczytał książke,jednak stracił całą zabawę bo ciągle widział postacie z filmu i wizje reżysera,co mu strasznie nie odpowiadało. Sam w ogóle prawdopodobnie nie obejrze filmu,bo jak zobacze te niescisłości (Arya ruda?przecież ona kruczoczarna,tak samo jak filmowy blondyn eragon ) to mi sie niedobrze zrobi. To takie moje ostrzeżenie,ale jak ktoś chce oglądać niech ogląda Jednak ja bym polecił wyobrażenie tego wszystkiego samemu

[ja-marta]

czytalam ta ksiazke - swietna. Az trudno mi zrozumiec jak taka swietna ksiazke mogl napisac 15-latek? Ma talent chlopak. Tez polknelam ta ksiazke - dobrze sie ja czyta. Teraz czekam w kolejce do wypozyczenia od kumpeli 2 tomu.:)

A co do filmu - to jeszcze nie widzialam, ale chetnie obejrze

[e_g]

ja-marto,byś sie zdziwiła co każdy taki 15 latek mógłby wyczarować Ale do tego są potrzebne chęci,pomoc bliskich (w końcu rodzice to wydawcy więc miał łatwiej ) których takim domorosłym pisarzom brak,ale gdyby poczytać niektóre fanfiki to można by się naprawde zdziwić

[Cizkens]

Eragon I Najstarszy to moje ulubione ksiazki fantasy. Pamietam jak czytalem je rok temu i to jak nie moglem sie od nich oderwac. Czekam na film(jeszcze kilka dni) i na ostatni tom Dziedzictwa.
Na trailerach filmu denerwuje mnie wyglad Saphiry. Piora strasznie wygladaja!!!

[ja-marta]

[Cizkens]

26 grudnia w Polsce! Maja byc dwie wersje z dubingiem i napisamy

[e_g]

Właśnie skończyłem czytać "Najstarszego" (czyli 2 tom z trylogii dziedzictwo). Moge śmiało rzecz że książka jest FANTASTYCZNA po raz drugi ( ) Poprostu zakochałem sie w tym tytule, o wiele bardziej niż lata temu w HP (to było dawno i nie prawda... ) Świat Alagaësii wciągnał mnie tak mocno że przez ostatnie 5 dni czytałem jedynie Eragona i Najstarszego. Poprostu nie mogę się doczekać kolejnej części (ah,długo jeszcze przyjdzie czekać ),by poznać dalsze losy Eragona,Rorana,Murthaga (tu mnie chłopak zaskoczył),Vardenów,Zdegenerowanych śmielfów (ku chwale Integral ) i krostowatych krasnoludów. Polecam ksiązke każdemu na te święta,bo czas na nią przeznaczony napewno nie będzie stracony (ah co bym dał by zapomnieć bo było w książce i przeczytać ją na nowo rozkoszując się przygodą )

[Hemulen]

Jakiś czas temu czytałem "Eragona" i uznałem, że ani do niego nie wrócę, ani też nie mam chęci, by zaznajomić się z kolejnymi częściami. Jak dla mnie, jest to pozycja na wskroś przeciętna i nieszczególnie ciekawa - w zasadzie wszystkie pomysły Paoliniego już gdzieś widziałem. Jasne, w fantasy ciężko wymyślić coś oryginalnego, ale podczas czytania "Eragona" co chwilę miałem dejavu i było to nieszczególnie przyjemne. Język powieści też mnie nie porwał, fabuła również - mimo różnych niespodziewanych (:P:P) zwrotów akcji nie zobaczyłem w niej nic interesującego.
"Eragon" to imho pozycja przeciętna i niewarta większej uwagi. Respekt dla autora, że stworzył ją w tak młodym wieku (zaczął, jak było wspomniane, gdy miał 15 lat, a skończył koło 19), ale to nie jest dla mnie argument, by sięgnąć po książkę. Cieszę się, że pożyczyłem go, a nie kupiłem. Jest bowiem wiele lepszych książek, które nie mają tak potężnej kampanii promocyjnej, a bardziej zasługują na uwagę i zakup.

Co do filmu - pewnie zobaczę, jestem ciekaw, jak wyszedł W końcu jestem fanem fantasy, także filmowego

[e_g]

Właśnie to co ty uznałeś jako wady było dla mnie zaletą Prosta powieśc zawierajaca wszystko co do szczęscia potrzebne,nie ważne że sie powtarza

[Grindy]

Przeczytałam Eragona
Akcja wartka i wciągająca. Pomysł ze smoczymi jeźdźcami, a przede wszystkim z więzią łączącą jeźdźca i jego smoka bardzo ciekawy i taki... poruszający. Ale tak naprawdę, to chyba jedyna rzecz oryginalna w tej książce, wszystko pozostałe, jak powiedział Hemulen - wtórne. Sam styl okresliłabym jako trochę naiwny. Zirytowało mnie to, że tajemnicy, która miała się wyjaśnić dopiero pod koniec tomu, domysliłam się nie będąc jeszcze nawet w jego połowie, a to co będzie wyjaśnione przy końcu tomu drugiego, wiedziałam już w połowie pierwszego (choć jestem świadoma, że dla innych może to być atutem). Bohaterowie pojawiają się też tak jakby troszkę "znikąd"; nie było ich, a tu nagle... są
Ogólnie zakwalifikowałabym Eragona jako niezłą lekturę dla starszych dzieci i "młodszej młodzieży"

[Kamcia]

Ja właśnie przed chwilą skończyłam czytać Eragona i muszę się zgodzić z przedmówcami, że książka jest poprostu świetna. Okropnie podobał mi się pomysł z Jeźdźcami (coś czego jeszcze nie widziałam ). Bardzo ciekawa fabuła i wciągająca akcja, wszystko fajnie połączone...
Wielki Odkąd Brom spotkał się z Saphirą, wiedziałam, że był Jeźdźcem, i że jego smok miał na imię Saphira.... kuniec .
Tam na tylnej okładce książki mam napisane:

Quote:

(...) Koleś wrzucił na strony książki teksty zrozumiałe dla ludzi w jego wieku, czego zdecydowanie nie wyczuwa się u J. K. Rowling, nie mówiąc już o Tolkienie. (...)

Tu mam małe 'ale', ponieważ dla mnie zaletą u Tolkiena choćby był właśnie ten "niezrozumiały" język, bo pozwalał on bardziej wczuć się w sytuację i czasy w których akcja się działa. Ale oczywiście, język Eragona wcale nie jest zły i w niczym nie umniejsza powieści.
No i uwielbiam, kiedy autor książki wprowadza wymyślony przez siebie język(tu: pradawna mowa, mowa krasnoludów i urgali), to dodaje takie "atmosfery".
Chociaż momentami widać, że napisał ją 15- latek, to naprawdę dobrze się ją czyta.
A jutro zaraz po szkole lecę po Najstarszego. Mam nadzieję, że książka jest conajmniej równie dobra jak pierwszy tom i sądzę że się nie zawiodę.

[Dynamis]

Książka niezbyt fajna (Paolini bardzo dużo ściągnął z Władcy Pierścieni), choć da się ją czytać. Film dosyć wporzo, dobre eekty specjalne, tylko że pomineli dużo wąków.

[Ciumcialumcia]

[Moniaa_]

Rodzice kupili mi Eragona i Najstarszego na gwiazdkę. Z nie chęcią zaczęłam czytać Eragona bo wcześniej na jakiejś debilnej stronie przeczytałam, że ta książka jest nie udana. No ale fantastyczna[w każdym sensie]. Na początku trochę telepało ale zaczęła mi się podobać. I teraz skończyłam i zaczynam zaraz czytać Najstarszego. Mam nadzieje, że książka ta będzie tak samo fantastyczna i wspaniała jak Eragon i nie zawiodę się na niej.

[Phoebe Poison]

I tak właśnie jest, jak piętnastolatek przeczyta "Władcę Pierścieni" i pomyśli, że on też tak potrafi.
Moja opinia na temat tej książki pokrywa się mniej więcej (i to bardziej więcej niż mniej) z opinią Hemulena. Część pierwszą przeczytałam w istocie w kilka dni, bo czyta się ją szybko, ale po trzymaniu drugiej w domu przez kilka miesięcy i w tym czasie zaznajomieniu się z dwoma pierwszymi stronami dałam sobie spokój.
Jak już wspomniano, Eragon to zbiór wszystkich najbardziej oklepanych, stereotypowych i tandetnych elementów fantasy, w dodatku w wydaniu nastoletnim - jest więc i 15latek-sierota, który ma się stać bohaterem wbrew własnej woli, jest dużo smoków, zły król, dobry dziadek, no i - jakżeby inaczej - seksowna elfka, w której się bohater zakochuje. Fabuła - z tą jest tak samo, ale przytaczać fragmentów nie będę, bo była tak mało charakterystyczna, że szczerze powiem, nie pamiętam już nawet o co tam dokładnie chodziło (no oprócz oczywiście tego, że wszystko kręci się wokół krucjaty przeciwko złemu królowi, czy jakoś tak). Czyli powtórzę - wszystko jest tu tak przewidywalne, że właśnie jak tylko pojawi się na scenie jakaś postać, to już wiesz, jak ona skończy. Taa, bo nikt nie spodziewał się, że Brom (z tego imienia też miałam polew I nie wiem nawet, czy nie dlatego, że trochę wcześniej czytałam/widziałam coś, gdzie podobny charakter miał bardzo podobne imię ) jest jeźdźcem i oczywiście kto po przeczytaniu prologu zorientował by się, że Eragon się zakocha w Aryi
Czego autorowi nie odmówię to fakt, że chłopak ma talent, książka napisana jest bardzo poprawnie (poprawnie to dobre słowo), tylko niech najpierw poczyta z kilka tysięcy książek fantasy, zanim zacznie rewolucjonizować ten gatunek. Może się zorientuje jakie głupoty popisał
Generalnie powieść jest dla:
a) nastolatków, najlepiej czytających bravo (fragment recezji z tyłu książki... )
b) ludzi, którzy robią wielkie oczy na dźwięk słów: Zelazny, Le Guin, Brzezińska, Kres, itd.
A Eragon vs Potter? Ludzie, niebo a ziemia. Rowling stworzyła niesamowity, pomysłowy i zabawny świat, jej seria to oryginalne, wielowątkowe dzieło z mnóstwem różnych odniesień. Coś, czego jeszcze nie było. Owszem, jest tam wiele elementów, które można zaliczyć do tych "dla dzieci", ale to też po części urok tej książki - tak miało być. A to, że nie każdy tak lubi, to już jego prywatna sprawa. Eragon natomiast to nuda, wtórność i naiwność - i w zasadzie w tych trzech słowach mogłabym zamknąć moją recenzję tej książki.

[macciekk]

[Narya]

[Phoebe Poison]

[Anissa]

Sorry że pisze w tak od dawna nie odwiedzanym temacie, ale on interesuje mnie bardzo, tak jak trzy pozostałe w których się wypowiedziałam.

Saga Christophera jest warta uwagi, mam wszystkie trzy części i z tych trzech, na razie ostatnia, czyli Brisingr jest moim zdaniem najlepsza.
Autor książki w trzeciej części pisał już bardziej dojrzale, co zresztą jest logiczne, bo jest już starszy. Niesamowita ksiązka, dobrze, że będzie czwarta, w którez zapoznamy się z tym czy Eragon pokona zło wraz ze swoim smokiem Saphira.

Trzeba bedzie jednak długo poczekać na czwartą część. Niestety.

[ZacykoO]

Tak, czytałem tą książkę.
Jest naprawdę cudna

Cytat- Jeśli ta historia powstała w głowie piętnastolatka, to Christopher Paolini jest na najlepszej drodze, żeby stać się Aleksandrem Wielkim literatury.


Co do tego zdania jestem absolutnie pewien że to prawda.

To potrafi wciągnąć na baardzo długi czas.
Osobiście najbardziej podobała mi się część książki w której Eragon wraz z Saphirą i Bromem ścigają Ra'zaców.

Ale gdy czytałem zauważyłem jedną rzecz
Mianowicie Eragon wielokrotnie dostawał w łeb i mdlał i tak się kończyło kilka rozdziałów
Ale ogólnie książka jest świetna!

Se onr sverdar sitja hvass!

[Anissa]

Kiedy będzie ta czwarta część. Bardzo nie mogę się doczekać, a tu ani słychu ani niczego w sumie to powoli zapominam treść pozostałych części, wygląda na to, że przez przeczytaniem czwartej części będe musiała na nowo zapoznać się z trzema pozostałymi...

[jawi]

Wydaje mi się, że trochę niektórzy przesadzają .

Książkę czytałem już dawno (całe szczęście, że w Brisingr'ze dali streszczenie), ale dość dobrze ją pamiętam. Tak samo dobrze jak ten film, który był totalną porażką (Arya podrywa Eragona itp.). Jak na początku książka była dobra to późniejsze tomy coraz bardziej mnie muliły, a także trochę zniechęcały do siebie przez to, że pisał to czlowiek młody. Nie chodzi tu o sam fakt, tylko po prostu widzę, że język jakim się posługuje jest taki jakim zwykle piszą osoby w jego wieku. Sam pomysł jest jednak, bez wątpienia bardzo dobry.

Oczywiście nie uważam się tutaj za świetnego pisarza - chciałem tylko zwrócić uwagę, że w porównaniu z innymi książkami tego typu, ta jest trochę gorsza. Takie jest moje zdanie .

[Tambylec]

No więc...
Młodym (młodszym niż teraz, znaczy) dziecięciem będąc przeczytałem sobie z nudów "Eragona". Spodobało mi się. Ot, lekka, przyjemna, choć wtórna do bólu lekturka. Potem nadszedł czas na "Najstarszego". Tu sprawy miały się nieco gorzej. Akcja dłużyła się niemiłosiernie przez 90% książki, opisy zdawały się być coraz bardziej nużące... Ale w bólu i konwulsjach udało mi się JAKOŚ dobrnąć do 'widowiskowego' finału (który był równie zaskakujący, jak to, że bracia Legun dostali się do finału "Mam Talent"). Liczyłem, że w "Brisingrze" autor wyciągnie wnioski ze swoich błędów i postanowi poprawę... Nadzieja ta jednak mnie zawiodła. W trzecim tomie dostałem to, czego najbardziej się obawiałem - prze-tragicznie nudne opisy, ślimaczą akcję oraz bohaterów, którzy są albo strasznie idealni albo silą się na udawaną "mhoczność". Nie... To za wiele na moje nerwy. Wysiadłem jakieś 200 stron przed końcem. Przeczytam sobie streszczenie w internecie, jak kiedyś mnie najdzie ochota. A co!

Panie Paolini - zawiódł mnie pan srodze. Widać u pana postępujący kompleks Ibisza. Z tym, że pan zamiast z wiekiem młodnieć, to z wiekiem traci pan 'skilla' pisarskiego. Mam jednak jeszcze ostatnią iskierkę nadziei w sercu, że może jednak 4 tom wypali... Niech pan się postara, bo to już ostatni taki kredyt zaufania.

[fanshit]

Powinnam, czy nie, pochwalę się, że mam drugą część Eragona z autografem autora. :} No i plamami kawy na kartkach, ale to już akurat moja robota.
"Eragona" kupiłam tylko dlatego, że dostałam drugi tom o którym wspomniałam wcześniej i głupio było wgłębiać się w środek czegoś, o czym nie miałam zielonego pojęcia. Historia niezła, ale nie padam plackiem. Znam lepsze. Paoliniego jednak cenię. Głównie za to, że mu się chciało.

[KubiszoN]

Też czytałem Eragona i resztę
Książka cudowna
Ale film to po prostu dno
Jeśli myślicie, że książka to dno, to po obejrzeniu usłyszycie pukanie na dole...
Od Eragona wolę chyba tylko Gildię Magów


[ Komentarz dodany przez: K@t: 24-01-2010, 10:22 ]
Przestań pisać każde zdanie od nowej linijki i zacznij używać znaków interpunkcyjnych.