[Igi^MBE]

Podnoszę martwy temat:
http://www.stopklatka.pl/...skad=newsletter

O pewnym najnowszym filmie, który to zbrodniarzy przedstawia jako bohaterów.

[K@t]

Ale Opór nie jest ani filmem historycznym, ani dokumentalnym, ani edukacyjnym i fajnie by było gdyby Polacy zaczęli w końcu dostrzegać różnice pomiędzy obrazem komercyjnym, a krótkometrażówkami z Discovery.
Wystarczy przypomnieć sobie co się wyprawiało po premierze Katynia, gdzie za każde krytyczne głosy nt tego "dzieła" chciano ludzi kamienować.

[millo]

[K@t]

Quote:

K@t, "Opór" jest oparty w niemałej części o historyczne fakty, występują w nim historyczni bohaterowie, którzy biorą udział w wydarzeniach mających miejsce w rzeczywistości.

Idąc dalej, to równie dobrze można oskarżyć Sienkiewicza o to, że w książkowej Trylogii nagina pewne fakty
Nie mniej rozumiem co masz na myśli. Chodzi mi po prostu o to, że ludzie czasami nie widzą tej "małej" różnicy pomiędzy filmem dokumentalnym/historycznym a stricte komercyjnym. W wypadku tego ostatniego scenarzyści mogą zrobić co im się podoba i wszelkie protesty nie wskórają nic, poza ewentualną niezamierzoną reklamą dla obrazu (w tym wypadku z kolei można przytoczyć aferę z Kodem DaVinci).
Teraz tylko wystarczy walnąć na plakacie czy okładce DVD tekst "Budzący kontrowersje film o..."

[JohnyzLampy]

Jasne, że trzeba widzieć róznice ale gdy na początku filmu, zaraz po tytule pokazuje się napis "A true story." to robienie czego sie chce nie wchodzi w grę.

[Igi^MBE]

[Marcex]

W kwestii tych idei (bo trochę zboczyliśmy z tematu) mam swoje zdanie i nie słucham tego powszechnego. Sądzę, że są to idee dobre, a ludzie podszywający się pod komunistów (np. Józef Stalin) zniszczyli ich opinie. Sam czytałem dzieła Karola Marksa i Włodzimierza Lenina i wiem, że bezsensowne krzyki "precz z komuną" są... głupie. Ludzie nie znają prawdziwej idei komunistycznej i opierają się na polityce Stalina, który jak wspomniałem nie był marksistą. Z resztą i tak wiele teorii na temat PRL jest przekłamanych, np. w Stanie wojennym zginęło zaledwie kilka osób, i to niekoniecznie z rąk władz, a w przewrocie Piłsudskiego ok. 1000 osób. I jak? Piłsudski bohater a Jaruzel be!
Do czego zmierzam? Sądzę że większość "antykomunistów" ma poglądy socjalistyczne, ale żyje sloganami i nawet nie wie czemu zaprzecza, stereotyp.
Zatem zauważcie - marksista chwali tylko ideę. Stalin był komunistą w nieznacznym stopniu, więc czepiać się komunizmu za zbrodnie Stalina to tak jak skrytykować gospodynię za to, że robi złą herbatę pijąc kawę, a nie mając wcześniej do czynienia z jej herbatą. Zapoznajcie się chociażby z manifestem komunistycznym, to wam bardziej otworzy oczy.

[ Komentarz dodany przez: Mr Macphisto: 11-11-2009, 21:33 ]
Zaszalałeś, nie powiem.

[Mo]

Faktycznie, podstawowe idee komunizmu są chwalebne. Równość, wszyscy jesteśmy braćmi, jednakowe prawa, wspólnota, internacjonalizm... ale czy to nie jest za idealne? Dlatego było jak było. Bo stan idealny trzeba osiągnąć jakimś kosztem. Ideologię wspierają konkretne działania. Jeśli te działania na przełomie dziejów zniszczyły dobre imię komunizmu to o czymś to świadczy. O wysokim koszcie. Jakim kosztem chciano osiągnąć to co się wyznawało? (to pytanie retoryczne). Kiedyś komunizm, bodajże Żeromski, opisał jako "szklane domy". Trafne i jednocześnie smutne. Bo te ideały są piękne, ale mają też to do siebie, że są utopijne.

A o jednym mówili już dawno temu Grecy - idea złotego środka. Zachować umiar we wszystkim. Także w polityce. O tyle to dobre, że łatwiejsze do realizacji, a nie kosztem innych ludzi.

Faktycznie, podstawowe idee komunizmu są chwalebne. Równość, wszyscy jesteśmy braćmi, jednakowe prawa, wspólnota, internacjonalizm... ale czy to nie jest za idealne? Dlatego było jak było. Bo stan idealny trzeba osiągnąć jakimś kosztem. Ideologię wspierają konkretne działania. Jeśli te działania na przełomie dziejów zniszczyły dobre imię komunizmu to o czymś to świadczy. O wysokim koszcie. Jakim kosztem chciano osiągnąć to co się wyznawało? (to pytanie retoryczne). Kiedyś komunizm, bodajże Żeromski, opisał jako "szklane domy". Trafne i jednocześnie smutne. Bo te ideały są piękne, ale mają też to do siebie, że są utopijne.

A o jednym mówili już dawno temu Grecy - idea złotego środka. Zachować umiar we wszystkim. Także w polityce. O tyle to dobre, że łatwiejsze do realizacji, a nie kosztem innych ludzi.

[Igi^MBE]

[Marcex]

O, widzę że kolejny z flagą UPR...
I was właśnie lubię, bo jesteście godnymi przeciwnikami, mającymi rzeczywiste poglądy a nie opieracie się jak dzieci i "patrioci" na głupich sloganach.
Co do tego co napisałeś, to zapraszam Cię na mojego bloga:
http://marcex-polityka.blog.onet.pl/
podaję tylko adres, bo już mnie męczy ciągłe opisywanie i argumentowanie swoich poglądów. Przeczytaj i bez obraźliwych komentarzy co się nie podoba skontrargumentuj i pogadamy sobie. Przepraszam za krótki post.

[Mo]

[millo]

Cieszę się, że są osoby, które nie boją się swoich poglądów, nawet jeżeli różnią się mocno od moich. Cieszę się też, że na dodatek trafiają się takie, które umieją je uzasadnić tak od strony merytorycznej, jak i czysto technicznej, czyli zwyczajnie umieją pisać - a jak pokazuje to forum, umiejętność pisania w wieku czternastu lat jest, delikatnie mówiąc, nie tak oczywista. Za to na post Marcexa aż chce mi się odpowiedzieć.
Idee komunistyczne brzmią bardzo ładnie, każdy się podpisze pod apelami o równość, powszechny dostęp do dobrobytu, brak biedy i bezrobocia, wyzwolenie od różnych rzeczy. Niestety to tylko brzmi tak dobrze. Wcielanie komunizmu w życie nigdy i nigdzie nie przyniosło niczego dobrego. Rosja po rewolucji, Chiny za rządów Mao, Francja za czasów rewolucji... Nigdzie tam najniższe warstwy nie zyskały na skrajnie lewicowych przemianach. Dlaczego tak się działo, skoro komunizm jest taki dobry i piękny?
Według mnie są trzy główne powody:
- po pierwsze - z przyczyn społecznych i politycznych. Komunizm musi się stale rozwijać, rewolucja ma się rozlać na cały świat, by wyzwolić ciemiężone ludy. Do tego dążyła Republika Francuska w czasach Wielkiej Rewolucji, to samo działo się w Rosji, która eksportowała komunizm w najdalsze krańce kuli ziemskiej. Ta ekspansja skierowana jest też do wewnątrz - ma opanować każdy aspekt życia ludzkiego, musi wejść wszędzie, nadzorować wszystko.
Zawsze tak było, jest i, mam nadzieję, będzie, że znajdą się twory polityczne, które będą z tym walczyć, a także - a może właśnie przede wszystkim - ludzie, którym ucisk komunistyczny, brak wolności i wielu podstawowych praw nie odpowiada;
- po drugie - z przyczyn ekonomicznych. Gospodarka komunistyczna nie jest wydajna. Wydaje mi się czymś oczywistym, że najlepszym zarządcą zawsze jest ten, któremu najbardziej zależy na powodzeniu zarządzanego projektu. W wolnym rynku będzie to kapitalista - właściciel, który dla osiągnięcia zysku będzie chciał jak najlepiej funkcjonującego przedsiębiorstwa, czy w co on tam zainwestuje. On też najlepiej wybierze najlepszego zarządcę, bo będzie miał w tym interes.
Inaczej w komunizmie. Być może w jakiejś utopii zarządzałby człowiek nadający się do tego najlepiej i być może nawet by się starał pracować najlepiej, jak umie. Jednak natury ludzkiej nie przeskoczysz i odpowiedzialne funkcje zajmą ludzie dobierani z klucza politycznego, rodzinnego, itp., a nawet jak trafiłby się ktoś z odpowiednimi predyspozycjami, to mogłoby mu zabraknąć motywacji, bo przecież w tym systemie ludzi się nie zwalnia, a nawet jak, to dostanie pracę gdzieś indziej za te same pieniądze.
Podobnie z pracownikami. Już w PRL było bardzo demotywujące do pracy to, że państwo dla wylanego ze względów dyscyplinarnych pracownika i tak szukało zatrudnienia.
Ponadto dochodzi biurokracja i narzędzia kontroli (niepotrzebne jedynie w utopii), które muszą być nieporównywalnie większe, niż kapitalizmie. A to kosztuje podwójnie - raz wynagrodzenie takiego darmozjada, a dwa, że taki ktoś nie pracuje normalnie i nie wytwarza dóbr;
- i wreszcie po trzecie - z powodu zasad, na których się opiera. Na swoim blogu zaznaczasz, że mimo poglądów politycznych jesteś katolikiem. Obawiam się jednak, że nie da się tego ze sobą połączyć. Ruchy lewicowe zawsze dążyły do zniszczenia jednego z fundamentów naszej cywilizacji, jakim jest chrześcijaństwo. A nasza cywilizacja sprawdzała się przez blisko dwa tysiące lat. Za to to, co proponuje lewica, nie zdaje egzaminu np. w Holandii, Francji, Hiszpanii, nie zdawało też w jawnie komunistycznych krajach.
Cywilizacja, w której póki co żyjemy, to też prawo rzymskie i jego bardzo dobre zasady, jak np. prawo nie działa wstecz, chcącemu nie dzieje się krzywda, itd. W większości negowane przez komunistów.
Nie mówiąc już o biblijnych nakazach, jak np. "Kto nie chce pracować, niech też nie je" (2Tes 3,10), "Wszyscy, którzy są pod jarzmem jako niewolnicy, niech własnych panów uznają za godnych wszelkiej czci" (1Tm 6,1), "Jeśli zaś ktoś posunąłby się do tego, że bliźniego zabiłby podstępnie, oderwiesz go nawet od mego ołtarza, aby ukarać śmiercią" (Wj 21,14). Można mnożyć.
Sam staram się być katolikiem i na ile znam Pismo i naukę Kościoła, to widzę, że głosi co innego, niż komunizm.

Mamy różne zdania, a więc przynajmniej jedna ze stron musi się mylić. Mam nadzieję, że w miarę rozwoju dyskusji różnic będzie coraz mniej i uda się jakoś dojść do tego, kto ma rację.

Jak czytałem Twój blog, to trochę mnie zaniepokoiło dostrajanie własnych sądów i poglądów do tego, co można usłyszeć w mediach:

[Igi^MBE]

Socjalizm w praktyce: