[Jamal]

[Igi^MBE]

[ŁukaszMuział]

a ja cholernie nienawidzę trzmieli,os, ale ubiegłego lata osy mi nie przeszkadzały nawet chodziły mi po okularach ( jeśli ich nie atakujesz to one ciebie nie, przyzwyczajenie z cukierni ), nie cierpie tych pszczół czy os na sterydach, które z nie mała satysfakcją "sprzątam" jesli zbyt blisko podleci do mnie, tak wiem nie wolno ale cóż tak reaguje na te trzmiele i już

[bobonton2]

Co do dentystów- gdy byłem mały (większość zębów jeszcze mleczna) Dentystka przewieciła mi jednego tylnego mleczaka na wylot. Pamiętam, że potwornie bolało, a po zagojeniu ran, dziąsło, do ktorego się "dokopała" napuchło i w efekcie czego miałem ząb z dziąsłem w środku. dziwnie to wyglądało i pamiętam, że dopóki ząb nie wypadł (około rok czasu) jadłem tylko prawą stroną. Coprawda fobii nie mam, ale również mam bardzo wrażliwe zęby, jak Igi. i nie przepadam za wizytami u dentystki (oczywiście po tamtym "incydencie" ją zmieniłem).

[Amanda Evert]

[Igi^MBE]

[x*kinga*x]

Mam trochę tych fobii. Brrrrrrr.
Przede wszystkim pająki!!! Oczywiście nie mam na myśli tych 'sucharów' które można znaleźć w niemal każdym kącie w domu, chodzi mi o te większe... łeee... Kiedyś znalazłam takiego na swoim łóżku i spanikowałam! Niby te pająki nie są groźne, ale ich wygląd sprawia, że... lepiej nie mówić. Mam arachnofobię i nic na to nie poradzę

I podobnei jak Boone, nie cierpię igieł i strzykawek. Szczepionkę co prawda znoszę bez problemu, ale pobieranie krwii zawsze było dla mnie gehenną. Robi mi się słabo, mdleć się chce i muszę natychmiast zaczerpnąć świeźego powietrza.

Strach przed... komarami! Może brzmi dziwnie, ale to jest związane z pewnym zdarzeniem z mojego dzieciństwa. Jestem uczulona na ukąszenia komarów. Kiedy miałam 5 lat, mama zabrała mnie na spacer do parku. Właśnie wtedy było bardzo dużo komarów, pogryzły mnie ale naprawdę mnóstwo miałam potem bąbli - a że wtedy już byłam na nie uczulona, więc zaczęłam strasznie puchnąć i to tak, że mogłam się nawet udusić... Całe szczęście, że wyszłam z tego... Rodzice opowiadali, że było ze mną naprawdę źle. Oczywiście jeśli kilka komarów mnie teraz ugryzie to jeszcze nic wielkiego, ale wtedy to była ich cała armia. Dlatego teraz się boję...

[Anissa]

[xXAngelinAXx]

Ja nienawidze wizyt u dentysty, lekarza itp.
Koszmarnie się wtedy boję, że coś jest ze mną nie tak i, że będą mi kazali pójść do następnego lekarza

I nienawidze owadów, a już strasznie boję się szerszeni
Może dlatego że gdy kiedyś się obudziłam zobaczyłam go jakiś 1m nad sobą

[joker]

Dziś znalazłem gniazdo zaskrońców pod ... szafą Nie pytajcie gdzie i co robiłem ale miałem niezły ubaw z pewnej osoby, która jak by mogła to by się ewakuowała na księżyc, a one przecież były takie milusie

[ Komentarz dodany przez: kluz_kaa: 16-03-2009, 23:05 ]

[K@t]

Jak nie Kobieta Z Szacunkiem w cudzym komputerze, to węże pod szafą - co Ty piłeś?

[joker]

Obawiam się że nic, a one dalej tam są ale już niebawem się wyniosą jak nie to będe musiał im pomóc dzwoniąc do zielonych.

Szacunek był jednym z elementów, które ratowałem przed formatem zapomniałem dodać wczesniej

[ŁukaszMuział]

Ostatnio zauważyłem, że podskakuję na widok pająków, nigdy się ich nie bałem,a raczej budziły we mnie obrzydzenie, które chyba lekko się nasiliło. Chyba za dużo grania w TRU z Xibalbowskimi pająkami

[Dan86]

W młodszym wieku bardzo brzydziłem się glizd Teraz gdy widzę pająka to mi się coś robi i szybko szukam jakiejś przydatnej rzeczy żeby im przyłożyć krzycząc "A masz, a masz!"

[Mo]

pająki i inne owady to moja "specjalność". os i pszczół czy innych bąków się chorobliwie boję i po prostu gdy nie daj Boże pojawi się gdzieś w odległości 10 cm ode mnie to robię dziwny "taniec" pająki? zależy który.

ale i tak podziwiam moją matkę. zostawiła pewnej nocy na dworzu pełne klapki. rano wkłada do nich nogę i z wrzaskiem ucieka. dlaczego?

... w środku był czarny ślimak.

BRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR !!


a burze lubię, są klimatyczne nie boję się ich dopóki nie zaczyna przy grzmocie "chrobotać" jak to nazywam. najcięższą burzę przeżyłam w górach i po prostu to było coś strasznego.

pająki i inne owady to moja "specjalność". os i pszczół czy innych bąków się chorobliwie boję i po prostu gdy nie daj Boże pojawi się gdzieś w odległości 10 cm ode mnie to robię dziwny "taniec" pająki? zależy który.

ale i tak podziwiam moją matkę. zostawiła pewnej nocy na dworzu pełne klapki. rano wkłada do nich nogę i z wrzaskiem ucieka. dlaczego?

... w środku był czarny ślimak.

BRRRRRRRRRRRRRRRRRRRR !!


a burze lubię, są klimatyczne nie boję się ich dopóki nie zaczyna przy grzmocie "chrobotać" jak to nazywam. najcięższą burzę przeżyłam w górach i po prostu to było coś strasznego.

[Cheshire Cat]

Według mnie bakterie są najgorsze. Małe to to, niewidoczne, a choroby wywołuje...
później mam wieelki uraz do mrówek, dziękt emu, że się "wprowadziły" do domu jak miałam 5 lat... znalezienie omrówczonego cukierka i wsypanie mrówczego cukru do herbaty... brrr!!
Burz się nie boję, ba, lubię je, lęk wyskokości żaden, pająki - raczej obrzydzenie niż strach...

[fanshit]

Nie pamiętam już, czy wspominałam, ale na mnie najbardziej działają ćmy i różne latające chrząszcze. Wystarczy, że wleci takie coś do mojego pokoju, i, nie daj Boże, mnie dotknie, zaczynam piszczeć, skakać po meblach, biegać po pomieszczeniu szukając klapka albo gazety, a czasem wybiegam z pokoju i szybko zamykam drzwi coby świństwo nie poleciało za mną. Wiem, jak to musi wyglądać, więc później śmieję się z własnej głupoty.

[venturio]

To temat lęki, fobie, a ja mam taki inny lęk. Nie boję się owadów, pająków, burzy, psów, itd... lecz boję się zostać kaleką.
Nie boje się śmierci, ale ten jeden lęk we mnie jest.

Masutatsu Oyama powiedział tak:
"Boję się walczyć. Boję się, że ktoś mnie pokona. Ale bardziej boję się zostać kaleką, niż zginąć w walce."

Mam tak samo.

[Rocky]

Venturio powiem szczerze, że mam tak samo.
Nie odczuwam jakiegoś strachu przed owadami, ciemnością, wysokością czy czymkolwiek innym, ale tak jak Ty boję się zostać kaleką.
Wolałbym już zginąć niż powiedzmy jeździć na wózku.
Nie wyobrażam sobie takiego życia.Nie poradziłbym sobie z taką sytuacją.
Podziwiam ludzi którzy potrafią tak żyć.Mimo kalectwa cieszyć się życiem.

Pozdrawiam

[HarryCruise]

Dokładnie mam to samo. Również nie boję się tych wszystkich dziadostw, jakimi są owady, burze, ciemność, wysokość. Śmierci też się nie boję. Boję się tylko dwóch rzeczy, pierwszą jest właśnie zostanie kaleką, a drugą... nieuchronną.. starość, kiedy z dnia na dzień stajesz się słabszy, nie możesz wykonywać niektórych czynności, do tego widzisz, jak zmienia się twoje ciało... Masakra..

[fanshit]

Ze starością mam podobne odczucia. W ogóle nie podoba mi się ta opcja. Oczywiście, przyjmuję to do wiadomości, ale samo wyobrażenie siebie w podeszłym wieku sprawia, że robi mi się niedobrze. Czasem sobie myślę, że wolałabym umrzeć w miarę młodo, aniżeli męczyć się później przez kika/naście lat z różnymi chorobami. Młodym duchem można być zawsze, ale co z tego, skoro na zewnątrz wyglądasz, jakbyś miał się lada moment rozpaść? Brrr... Never ever.

[e_g]

A ja mam lęk, że mógłbym zostać zakopany żywcem w trumnie. Kompletny odjazd i masakra, człowiek otwiera oczy, patrzy, ciemno i zdaje sobie sprawę że jest ileś tam metrów pod ziemią w ciasnej trumnie, z ograniczoną ilością powietrza, SKAZANY na POWOLNĄ i bolesną śmierć przez uduszenie, oczywiście jeśli wcześniej psycha nie siądzie. Ja bym sobie chyba wtedy żyły paznokciami przeciął lub nie wiem, tętnice wydrapał, przecież to koszmar. Nie wyobrażam sobie co można by w takiej sytuacji zrobić, jedynie towarzyszy narastająca panika. Koszmar.
(Zawsze można spróbować wyjścia jak Uma z Kill Bill'a 2 )

Kalectwo też brzmi okropnie, mniej bym płakał za nogą, o wiele bardziej za ręką, straszna była by utrata słuchu lub wzroku. To są zbyt ważne rzeczy.

[venturio]

E_g, co do tej trumny... to tylko taki cytat Feliksa Chwalibóga( chyba tak się pisze jego nazwisko) - "Najtrudniejsza jest walka z własnymi urojeniami - bo nie widać przeciwników" czyż nie jest tak?
W większości wypadków mamy jakieś urojenia, to ich się boimy tak na prawdę.
Bo co może ciemność nam zrobić? Nic... a po jakimś filmie grozy, schodząc do piwnicy, gdy nagle przepala się żarówka zaczynamy widzieć w ciemności różne postaci.
Albo jak otrze się o nas mała ćma, to reakcja mózgu czasami jest taka, jak by nas zaatakowało nie wiadomo jak wielka krwiożercza bestia.
Przynajmniej tak mi się wydaje.

A co do starości, jak dożyje, to będę radosnym, uśmiechniętym dziadziusiem , a zdrowie da mi sport .

[e_g]

Eheheh, venturio, ale bzdura, ale co ma ciemność i cały wykład o lękach do mojego posta? To nie jest tak, że mam urojenia, tylko sam fakt zamknięcia w trumnie żywcem jest okropny jak się o tym pomyśli.
To brzmi, jakbyś próbował udowodnić, że nie ma się czego bać. No hello, zakopie cię żywcem i zobaczymy reakcje

[venturio]

Ja widzę to tak: Trenując sztuki walki jestem narażony na zostanie kaleką i to nie jest moje urojenie lecz lęk którzy towarzyszy mi, bo jest bardzo realny... ale skąd się u Ciebie wziął strach przed pogrzebaniem żywcem? Było by czego się bać, gdyby Cię to w jakiś sposób dotyczyło, czy gdyby to było zjawisko częste, a tak to co? No sam nie wiem, widocznie podchodzimy do tego z dwóch skrajnie różnych punktów widzenia. Wg. mnie należy się bać realnych zagrożeń.